« سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ –حدید:1»
آنچه در آسمانها و زمين است، خدا را به پاكى مى‌ستايند، و اوست ارجمند حكيم.- با تدبر و تأمل به اولین آیات در سوره های :… حدید،حشر،جمعه،صف،تغابن که به لحاظ افتتاح آنان با «سبح لله و یسبح لله» مسبحات خمس نام گرفته اند ، که راقم این سطور قبلاً کتابی با عنوان « خواص وآثار مسبحات» را تألیف و منتشر نموده ام.و در کتاب «فرهنگ نام واسماء هم نام» نیز برای همه ایرانیان (ذکر هم نام= اسم اعظم)استخراج کرده ام.
سؤال این جاست که « آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح‌گوى خداى هستند، » چه اندازه ذکر می گویند که البته خدا داند و بس . اما مرحوم سبزواری در کتاب خود به نام « مجمع النورین» که به کتاب « انسان سبزواری» هم معروف است، در این رابطه می گوید : کمترین تعداد ذکر را در روز حمار می گوید و آن هم هفتاد مرتبه است.
پس وای به حال آن انسانی که در روز کمتر از حمار ذکر خدا را بگوید.
« سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ –حدید:1»
آنچه در آسمانها و زمين است، خدا را به پاكى مى‌ستايند، و اوست ارجمند حكيم.
« سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ –حشر:1»
آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح‌گوى خداى هستند، و اوست شكست‌ناپذير سنجيده‌كار.
« سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ – صف:1»
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است به تسبيح خدا مى‌پردازند، و اوست ارجمند حكيم.
« يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَکِيمِ –جمعه:1»
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، خدايى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است، تسبيح مى‌گويند.
« يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ –تغابن:1»
هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است خدا را تسبيح مى‌گويند. او راست فرمانروايى و او راست سپاس و او بر هر چيزى تواناست.