مرحوم حاجی ملانوروز علی فاضل بسطامی در کتاب مستطاب سفینه النجاه در باره تاریخ بنای شهرهای کوفه و بابل در عراق ؛چنین آورده است: …..
شیخ طوسی; در کتاب امالی به اسناد خود از عبداللّه بن ولید روایت نموده که گفت: در زمان بنیمروان به خدمت حضرت امام جعفر صادق7 رفتیم، آن حضرت از من و رفیقان من پرسیدند که شما چه کسانید؟
گفتیم که: اهل کوفه میباشیم.
آن حضرت فرمودند که: در هیچ یک از بلاد آنقدر دوست نداریم که در کوفه داریم.
و در بعضی از کتب تواریخ مسطور است که: کوفه از بناهای نمرود بن کنعان است و بعضی گفتهاند که کاوس بن کیقباد که به صندوق نشست و به وساطت به آسمان رفت و منارهای در طرف بابل ساخت که درّنده از پایین آن مناره تا بالای آن یک سال رفتی و بعضی سه سال گفتهاند ـ و العلم عند اللّه تعالی ـ او ساخت. و شهر حلّه در حوالی بابل است و گویند که بابل دارالملک ضحّاک مار دوش است و او قبل از نمرود بوده و هزار سال و یک روز کم پادشاهی نمود. و دمشق از بناهای دماشاق بوده و الف کوفان و دماشاق را انداختند و دمشق و کوفه خواندند و این دو شهر را در یک روز بنا کردهاند.
و بعضی گفتهاند که کوفه و بابل در یک روز بنا شده و بابل نام ستارۀ مشتری است و نام شهری است در عراق و عراق پسر خراسان است و بابل مرکز است و وسط آن معمور است و در کنار فرات و در جانب شرقی واقع است و کوفه در جانب غربی و از اقلیم سیّم است و ضحّاک ملعون و کنعان، بابل و کوفه را دارالملک خود کرده بودند بعد از آن خراب شد و اسکندر ذوالقرنین تجدید عمارت آن را نمود و تلّی در آنجا هست گویند هاروت و ماروت در چاه فوق آن تل محبوساند. و نمرود در کوفه بود که حضرت خلیلالرّحمن ـ علی نبیّنا و آله و علیهالسّلام ـ با او جنگ نموده و آن ملعون گریخت و آن حضرت بعد از آن از کوفه رفت و به سوی شام هجرت نمود. و کوفه دارالملک اکثر پادشاهان عجم بوده خصوصاً ساسانیان و هرکس کوفه را داشت امرا و رعایای تمام ولایات عراق او را اطاعت مینمودند و کوفه را بعد از انقراض دولت عبّاسیان هلاکوخان خراب نمود.
باری، و طوس و از کتاب فرحةالقری نقل شده که: کوفه در سال هشتم از هجرت بعد از خراب شدن آن دیگر بنا کردند و در ابتداء سعد بن ابیوقّاص در آنجا نزول نمود و حضرت امیرالمؤمنین7 در سال سی و هشتم از هجرت داخل کوفه شدند و کوفه در زمان امارت ابوبکر مفتوح شد و سببش آن شد که چون قبیله عباده و ربیعه دو قبیله عظیماند از عرب و منزل ایشان در بادیه بود، چند سال باران نیامد و بیابان خشک شد نه آب بود و نه علف، این دو قبیله آمدند به حوالی کوفه نزول نمودند پس ابوبکر خالد ولید را با جمعی فرستاده به فتح کوفه و نامهای به شیخ آن دو قبیله نوشت که من لشکری با خالد بن ولید به گرفتن کوفه فرستادم باید تو امیر باشی و او وزیر یا برعکس و کوفه را از سلطان عجم بگیرید، و والی عجم در آن زمان یزدجرد بن شهریار بود از ملوک عجم. باری، در آن اوان لشکر خالد بن ولید و آن دو قبیله کوفه را گرفتند.
و کوفه از اراضی مقدّسه است و همیشه مجمع شیعیان و مؤمنان بود و در زمان رجعت حضرت قائم ـ عجّل اللّه فرجه ـ چنان صاحب قدر شود که جای خوابیدن یک گوسفند را دو هزار دینار طلا قیمت آن خواهد بود.
و در روایتی وارد شده است که حضرت پیغمبر9 فرمودند: یا علی! ولایت و محبت ما را خداوند عالمیان عرض نمود بر آسمانها، چون آسمان هفتم قبول نمود زینت داد او را خداوند به عرش عظمت خود و کرسی، و چون آسمان چهارم قبول نمود زینت داد او را به بیتالمعمور و چون آسمان اوّل قبول نمود زینت داد او را خداوند به صفایی که از کواکب و اختران مشهود میشود، پس زمین حجاز قبول نمود، زینت داد به مکّه معظّمه؛ پس زمین شام قبول نمود، زینت یافت به بیتالمقدّس؛ پس زمین مدینه قبول کرد، زینت داد او را به قبر من؛ پس کوفه قبول نمود، زینت داد او را به قبر تو.
حضرت امیر7 چون این کلام را شنید، عرض کرد: یا رسول اللّه! من در کوفه عراق مدفون میشوم؟
حضرت فرمود: بلی. شهید خواهی شد و مدفون خواهی شد در صحرای پشت کوفه میان غریبین و تلهای سفید و تو را ابنملجم مرادی خواهد کشت و آن لعین بدبختترین امّت من خواهد بود. به حقّ آن خدایی که مرا به راستی فرستاده است که پیکنندۀ ناقۀ صالح عذابش زیادتر نیست از آن لعین.
کیفیت موضعی که کشتی نوح را ساختهاند
و از کتاب فرحةالقری نقل شده که حضرت رسالت9 فرمودند: یا علی! محبّت ما را چون به زمین کوفه عرض کردند و قبول نمود تشریف دادند آن زمین را به قبر تو.
و ایضاً فرمودند: یا علی! تو را نصرت خواهند کرد در عراق صد هزار شمشیر.
و ایضاً فرمودند که: در صحرای پشت کوفه محشور خواهند شد هفتاد هزار کس که بیحساب داخل بهشت شوند.
و ایضاً در کتاب عیون اخبارالرّضا7 منقول است که: بدترین روی زمین، برهوت است که وادی است در یمن و بهترین روی زمین، وادیالسّلام است که در پشت کوفه است.
و ایضاً حضرت امام رضا7 فرمودند که: هرگاه کسی صد مرتبه داخل مسجد کوفه شود، صد مرتبه آمرزش از برای او نوشته شود.
و ایضاً مروی است که: مسجد کوفه خانه نوح پیغمبر7 است که دعا کرده است که: خداوندا! هرکه به ایمان داخل خانۀ من شود او را بیامرز.
و ایضاً مروی است که: حضرت رسالتپناهی در شب معراج در مسجد کوفه نماز نمود.
و ایضاً روایت است که: در مسجد کوفه در نزد ستون هفتم که مقام حضرت ابراهیم ـ علی نبیّنا و آله و علیهالسّلام ـ [است] در هر شبی هفتاد مرتبه هزار ملک در آن مکان نزول مینمایند و تا صبح مشغول عبادت میشوند.
و ایضاً مروی است که: مسجد کوفه مقداری است که حضرت آدم ـ صفی اللّه علی نبیّنا وآله و علیهالسّلام ـ خطّی به دور آن کشید.
و ایضاً مروی است که: از آن مسجد از تنور آب جوشید در زمان طوفان حضرت نوح ـ علی نبیّنا و آله و علیهالسّلام ـ .
و ایضاً مروی است که: آن مسجد قریب به کوه جودی است که کشتی نوح بر آن قرار گرفت و هزار پیغمبر در آن نماز نموده.
و ایضاً مروی است که: آن مسجد روضهای است از روضات بهشت عنبرسرشت و در سمت راستش اخبار الهی است یعنی خانۀ امیرالمؤمنین7 و در سمت چپش نکری است یعنی خانههای شیاطین و بنیامیّه لعین.
و ایضاً مروی است که: چنانچه کعبه در زمان جاهلیّت حرمت داشت و بتخانه اهل جاهلیّت بود، همچنین مسجد کوفه که در زمان جاهلیّت عظیم بود حرمت آن و سه بت بزرگ در آن بود.
و ایضاً مروی است که: این مسجد در زمان رجعت، خانه حضرت صاحبالامر ـ عجّل اللّه فرجه ـ ، [و] دار القضاء آن حضرت خواهد بود.
و ایضاً دکّة القضاء و بیت الطشت و مقامات دیگر که حال، مؤمنین در آنجا عبادات و طاعات به جا میآورند ظاهر و روشن است.
و ایضاً مروی است که: کشتی نوح را در این مسجد ساختند و تا اوّل اسلام پارههای چوب آن را در آن مییافتند.
آه آه، آه، ای شیعیان! در این مسجد کشتی نوح را ساختند، اما در قرب این مسجد کشتی نجات عالمیان را شکستند و رشتۀ عهد پیغمبر را گسستند با وجود این که پیغمبر خدا مکرّر میفرمودند: «مثل أهل بيتي كسفينة نوح، من تمسّك بها نجى ومن تخلّف عنها فقد غرق»، به عوض این که تمسّک به این کشتی که باعث نجات هست زنند، کشتی شکستۀ آل رسول را در آن بیابان پربلا چهار موجه نمودند و در دریای خون غرق نمودند. چه خوب بیان نموده است جوهری زبان حالی از سیّد مظلومان و آقای شهیدان با خداوند منّان که میگفت؛ نظم:
کشتی است این دشت، من در میان نوح، طوفان دریا خون جوانان
طــوفــان چنـیــن کــرد تــا چـــون نمــاید بــینـــوح طوفان
آه آه، آه، در وقتی که کشتی شکستۀ حسین مظلوم از طوفان بلاخیز آن بیابان و امواج خون جوانان و برادران غرق گردید، فوج لشکر عدوان به کلیت چون سیل به جانب خیمههای بیصاحب آن سرور عالمیان روان شدند؛ محتشم:
آه از دمی که لشکر اعدا نکرده شرم
کردند رو به خیمۀ سلطان کربلا
ای شیعیان! نظم:
دو کشتی بود در اینجا و هر یک را مهی لنگر
یکی را احمد مرسل یکی را نوح پیغمبر
یکی آمد نجات نوح اهل نوح در طوفان
یکی باشد نجات خلق اندر عرصۀ محشر
یکی را منکر آن هر که شد، شد غرق در دریا
یکی را ترک آن هرکس نمود، افتاد در آزر
آه آه، سفینةالنّجاۀ عالمیان امیرمؤمنان در این محراب مسجد ضربت بر فرق مبارکش زدند و از عقوبات و بازخواست الهی اندیشه ننمودند و جان شیعیان را از این مصیبت عظمی و داهیۀ کبری تا به روز قیامت سوختند و قلب ایشان را کباب نمودند، وسيعلم الّذين ظلموا أيّ منقلبٍ ينقلبون.
و در کتب معتبره از آن سرور روایت شده که: چهار مسجد در کوفه به جهت شکرانۀ قتل امام حسین علیه السلام بنا نمودند: یکی مسجد محمّد اشعث و یکی مسجد جریر و دیگری مسجد سماک و دیگری مسجد شیث بن ربعی.
ای شیعه! امان از بیحیایی آن قوم، صاحب مسجد[امام حسین علیه السلام] را شهید مینمایند و در مقام ظاهر چنین اعمال به جا میآورند که مردم را گمراه و تباه سازند.
سنگ شرف الشمس را امسال ارائه میدهید
سلام علی آقا
نوار بالای سایت – تماس باما – ایمیل بزنید و درخواست خودتان را ارسال کنید…