اندر مکارم اخلاق كامكار و امرای نامدارکه به اخلاق حمیده و طریقه نیکو نیتی کوی نیک نامی از جمله امثال و اقران بوده اند و از این صفت مرضیه نیک، ¬نامی ابد بر حاشیه الواح روزگار نوشته¬اند چنان که درتواریخ معتبره آمده: ….
خواجه جلال الدین محمدبن خواجه عبد العلی اسجیلی، از امرای مقتدر بوده و صفاتی به غایت نیکو داشت او طریق عدالت پیش گرفت و در توس و رادکان امنیت وآسایش را فراهم نمود.
او با دیگر عرفای منطقه رادکان و توس، اُنس و اُلفتی خاص داشت و آنان را مورد احترام و تکریم قرار می داد.
بنا بر متون و منابع موثق دوران اسلامی ، وفات خواجه جلال الدین در سنه 771 هجری قمری در اسجیل اتفاق افتاده است – وی هم عصر شخصیتهای عرفانی از جمله عبد الرحمن گهواره گر و در شرق خراسان از جمله زین الدین ابوبکر تایبادی بوده و با آنان دیدارداشته است.
نگارنده این سطور مهدی قربانی از تابستان 1383 تا کنون سنگ نوشته های بسیار درییلاقات و روستاهای شاندیز، گراخگ، زُشک و…مشاهده کرده ام که طی قرن 8 تا 10 هـ ق – ارتباط برخی از عرفای منطقه با هم دیگررا حکایت می کند- ان شا الله پس از تکمیل نهایی از طریق همین سایت به اطلاع بازدیدکنندگان خواهد رسید.