در معارج النّبوه نقل نموده كه در سرانديب(هند) بر سر روضهي آدم (ع) درختي است كه هر سال دو بار گل و بار آورد و بر هر گلي هفت برگ است و بر هر برگي نوشته…. « لاإِله اِلا اللَّهِ َ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ » ملك (پادشاه)آن ديار آن جا افرادی را گمارده است تا آن برگها را جمعآوری نموده به خزانهدار بسپارند و با آن بیماران را مداوا مينمايند گويند چون برگي از آن درخت گل بكوبند و در ديدهي مَؤُف كشند به فرمان آلهي و بركت نام خدا و رسول رفع آفت آن چشم نمايد و عجبتر آن كه اگر برگي از آن درخت فرو افتد و كسي نباشد كه آن را ضبط كند در ساعت زمين او را فرو خورد يا فرشتهای آمده آن برگ را بردارد و به حرمت نام خداي عزّ و جلّ و نام محمّد مصطفي صلی الله علیه وآله وسلم هيچ ستوري(حیوان چهار پا) را ياراي آن نباشد كه آن برگ را غذاي خود گرداند و هيچ آتش را ياراي آن نبود كه آن را بسوزاند.