به نام خالق هستی بخش
با کمال تاسف باید گفت:
این روزها بازار فضای مجازی در ارسال مطالب کذب و بیهوده که برخی غیبت و برخی تهمت محسوب می‌شود و اساسا به درد دنیا و آخرت هم نمی‌خورد، بشدت فعال است. قبلا مطلبی را درباره‌ی سکوت در سایت و کانال گفته بودیم، این واقعه در تکمیل مطلب مفید بنظر می‌رسد.
حضرت آیت الله علامه حسن حسن زاده آملی (حفظهم الله) در بیان توصیه به سکوت؛ در کتاب هزار و یک نکته، صفحه ۵۹۳(نکته ۷۳۴) چنین آورده‌اند: ” شب یکشنبه دوازدهم صفر ۱۳۹۸ هجری قمری = ۲ بهمن ۱۳۵۶ هجری شمسی” در قم درواقعه ای هولناک می‌بینم که دو لبم را با نخ و سوزن می‌دوزند و در آن حال بر دلم گذشته که این جزای آن کسی است که دهنش را مراقب نیست و هر چه می‌خواهد می‌گوید. این واقعه را در دفتر دل ثبت کرده‌ام که:
بخوانم از برایت داستانی
که پیش آمد برای من زمانی
شبی در را به روی خویش بستم
به کنج خانه در فکرت نشستم
فرو رفتم در آغاز و در انجام
که تا از خود شدم آرام و آرام
بدیدم با نخ و سوزن لبانم
همی دوزند و سوزد جسم و جانم
بگفتم این بود کیفر مرآن را
رها سازد به گفتارش زبان را
چو اندر اختیار تو زبانت
نمی باشد بدوزند این لبانت
زحال خویش دیدم دوزخی را
چشیدم من عذاب برزخی را
از آن حالت چنان بی تاب گشتم
که گویی گویی از سیماب گشتم
عشق ارچه بلای روزگار است خوش است
وین باده اگر چه پر خمار است خوش است
ورزیدن عشق اگر چه کاری صعب است
چون با تو نگاری سر و کار است خوش است
# سیف_باخرزی