الف) تولّد
استاد در 29 شوال 1350 قمری مطابق با فروردین ماه 1310 شمسی در شهرستان طبس از پدری با ایمان و متقّی ، و مادری پارسا و با عفّت دیده به جهان گشود…..
پدر و مادر با جدیّت تمام ومراقبت تام به تربیت او پرداخته و او را قبل از بلوغ با مسائل دینی آشنا، بنحوی که قرآن کریم را به اندک زمانی فراگرفت.
ب) ورود به حوزه علمیه
وی در سال 1325 شمسی در حالی که تنها 15 بهار از عمر شریفش گذشته بود به خاطر علاقة شدید به تحصیل علم و کسوت روحانیت در حوزة علمیة طبس به تحصیل علوم دینی پرداخته، با جدیّت تمام ادبیات صرف ونحو را در اندک زمانی به پایان رسانیده و پس از آن کتاب معالم و شرایع الاسلام و قسمتی از شرح لمعه را به ترتیب نزد اساتید بزرگواری آن حوزه آیات عظام: حاج شیخ محمد علی مدرّس و حاج شیخ غلامرضا نمایی و حاج شیخ ابراهیم مجتهد نجفی فراگرفت.
ج) هجرت به حوزه علمیه مشهد مقدس
آن گاه در سال 1329 شمسی جهت ادامة تحصیل به حوزة علمیه مشهد مقدس مهاجرت کرده ادامة لمعتین و قسمتی از قوانین الاصول را از محضر درس آیه الله حاج میرزا مدرّس یزدی استفاده برد، پس از آن سطوح عالیه «رسائل و مکاسب و کفایه الاصول» را نزد استاد عظیم الشان مرحوم آیه الله حاج شیخ هاشم قزوینی(ره) که به فرمودة ایشان «استادی کم نظیر و بلکه بی نظیر بود» به اتمام رسانید.
بعد از تکمیل سطوح عالیه و عزیمت حضرت آیه الله العظمی میلانی (ره) از کربلا به مشهد مقدّس ، حدود چهار سال در درس خارج فقه «کتاب الصلاه» ایشان شرکت کرده و تقریزات درس ان بزرگوار را به صورت منقّح مکتوب فرمود.
د) هجرت به حوزه علمیه نجف اشرف
وی در سن 29 سالگی به پیروی از سنّت نبوی صلی الله علیه وآله وسلم باهمسری عفیف و پاکدامن ازدواج نمود و در سال 1341 به منظور تکمیل تحصیلات حوزوی و استفاده از انوار قدسّیة مولای متّقیان حضرت امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام به مرکز علم شیعة، نجف اشرف هجرت نموده و یک دوره کامل خارج اصول را در مدّت حدود چهارده سال از محضر استاد اعظم حضرت آیه الله العظمی خویی رحمه الله علیه استفاده نموده و تقریرات درس آن استاد فرزانه را در دو جلد به صورتی زیبا و منقّح تنظیم فرمود.
در تمام این مدّت نیز در بحث فقه، از محضر اساتید بزرگوار وآیات عظام : حضرت امام خمینی (ره) ، آیه الله العظمی سید محمود شاهرودی و آیه الله العظمی سید علی سیستانی کسب فیض نمود.
ه) مراجعت به ایران
پس از تکمیل تحصیلات در سال 1354 شمسی هم زمان با آشفتگی وضع عراق و فشارها و محدودّیت هایی که از طرف دولت عراق بر جامعة روحانیت و … اعمال می شد به حکم آیه شریفه: وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا کَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ، به ایران مراجعت نموده و مدت سه سال در زادگاه خویش(طبس) به ارشاد و هدایت مردم پرداخت.
پس از زلزلة سال 1357 شمسی در طبس ، به اصرار بعضی از علماء به مشهد مقدس عزیمت کرده و به در خواست مرحوم آیه الله حاج سید ابراهیم حجازی طبسی بعد از تجدید بنای مدرسة علمیةسلیمان خان (سلیمانیة) مسئولیت ادارة آن را به عهده گرفته و بعد از آن در مدرسة علمیة اهل البیت علیهم السلام مدّت 18 سال با کوشش و بذل وسع ، ( سال 1375 شمسی) به تربیت شاگردان مکتب حضرت امام صادق علیه السلام پرداخت.
پس از آن بنا به دلایلی از ادارة مدرسه صرفنظر کرده و علیرغم اصرار بعضی از طلاّب مبنی بر شروع درس خارج فقه و اصول، از این امر خودداری نموده و تا پایان عمر شریفش به تدریس سطوح عالیه اشتغال داشت.
و) سجایای اخلاقی و فردی
سجایای اخلاقی و روحیّات معنوی مرحوم استاد زیاده از این است که ذکر گردد، امّا به اختصار می توان گفت: در شب زنده داری وتهجّد ونمازشب التزام تام داشت به طوری که به فرمودة خود مرحوم نماز شبش از سنّ 13 سالگی تحت هیچ شرایطی ترک نشد.
در فروتنی و تواضع شهرةخاص بود، و حلم برباریش زبان زد همگان. زیارت همه روزة آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام از او ترک نشد و اصرار فراوان بر آن داشت، از فرصت ها کمال استفاده را می نمود و به نوشتن احادیث اهمیّت فوق العاده می داد، به طوری که دو بار کتاب نفیس بحار الانوار را دور نمود و احادیث منتخب آن را نوشت.
در پرورش گل و گیاه و تکثیر آن بین دوستان و علاقه مندان تلاش فراوان داشت ،در خیاطی ماهر و لباس های خود را شخصاً می دوخت ، کتاب های فرسودة خود و دوستان را نیز به خوبی صحافی می نمود.
احترام خاصّی برای سادات بنی الزهراء قائل بود و هیچ گاه برآن ها مقدّم نمی شد حتی اگر شاگرد او باشد.
در باره قناعت، ساده زیستی و افتادگی، همین بس که وی با تمام مراتب علمی و اشتغال، در رفت وآمدهایی که به حوزة درس خود داشت در تمام فصول سال از اتوبوس شهری استفاده می نمود، در این اواخر فرزندانش بعضاً ایشان را با اتومبیل به مدرس و… می بردند.
ز) آثار قلمی
مرحوم استاد در تمام مدت عمر شریفش دست از قلم نکشیده و در موضوعات متعّدد فقهی ، اصولی ، اعتقادی، حدیثی و اخلاقی مکتوبات فراوانی از خود به جای گذاشته است که به بعضی از آن ها اشاره می کنیم:
1) تفصیل الحقوق ،شرح روائی علی رساله الحقوق للام السّجاد علیه السلام ، مطبوع در فروردین ماه 1387 شمسی.«لازم به ذکر است مرحوم استاد به علّت درج عنوان آیه الله برروی جلد این کتاب از پخش آن ممانعت کردند»
2) فتنة باب و بهاء،(فارسی) در دست چاپ توسط انتشارات قاف مشهد الرضا (ع).
3)المنتخب – معجم موضوعی روائی- در سه جلد(عربی)
4)آیات التبشیر و التبذیر(عربی)
5) فضائل امیر المؤمنین علیه السلام (عربی)
6) تقریرات الاصول{دورة کامل اصول آیه الله العظمی خوئی}( عربی)
7)تقریرات الفقه{تقریرات درس فقه آیه الله العظمی خوئی}( عربی)
8) کتاب الصلاه {تقریرات درس آیه الله العظمی میلانی}( عربی)
9) شرح کفایه الاصول{ با استفاده از درس آیه حاج شیخ هاشم قزوینی} در سه جلد (فارسی)
10) انیس اللیل( آداب و ادعیه سحر و نماز شب)
11)رساله ای پیرامون فرقة اسماعیلیه (فارسی)
12) رساله ای در علم امام (فارسی)
13) رساله ای در برزخ(فارسی)
14)رساله ای در تربیت اسلامی (فارسی)
15) رساله ای از خلاصة کتاب اخلاقی آداب المتعّلمین(فارسی)و ده ها رساله و نوشتة دیگر.
ه) ارتحال
سر انجام این استاد فرازانه در غروب دوشنبه دوازدهم جمادی الثانی 1429 هجری قمری مطابق با بیست وهفتم خرداد ماه 1387 شمسی در شب وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها در حال وضو جهت فریضة نماز مغرب و عشاء به علت عارضة قلبی، روحش به ملکوت اعلی پیوست .
دریغا حسرتا دردا کزین جوی * بخواهد رفت آب زندگانی
همی باید بُرید از خویش و پیوند* چنین رفته است دور آسمانی
آن گاه بستگان و آشنایان و جمع کثیری از تلامیذ،اهل علم، علمای اعلام و…..در فقدان او با اظهار تأّثر وتأسّف و دلی پُر اندوه اجتماع نموده با احترام پیکر مطهرش را تغسیل وتکفین و تشییع، و پس از اقامة نماز بر او، چون گنجی او را در کُنجی از حرم مطّهر حضرت ثامن الحجج علیه السلام به خاک سپردند. رحمه الله علیه و اسکنه الله الودود فی دارالخلود.
ط) وصیّت نامه
وصیّت نامة این عالم وارسته و به تعبیر دیگر، بروز و ظهور صفات معنوی ، اخلاقی و آرزوهای او از دوبخش تشکیل شده است :
بخش اوّل یک سری نصایح و تذکرات اخلاقی برای فرزندان ، بستگان و همة دوستان است که در 83 بند تنظیم شده و خود به منزلة یک کتاب اخلاقی است.
بخش دوم راجع به مسائل شخصی ایشان است.
نکتة قابل توجه این که گرچه وصیّت نامة ایشان در حدود 15 سال پیش تنظیم شده بود ولی گوئیا به این مرد بزرگ الهام شده که روزهای آخر عمر خود را می گذراند، لذا کمتر از یک هفته به عروجش در حالی که در صحت و سلامت کامل به سر می برد بار دیگر وصیّت نامه را بررسی و اضافاتی را در بخش دوم اعمال کرد و از جمله فرمود:«بعد از فوتم در فواتح و جلسات عنوان آیه الله به این حقیر ندهند»
بنا به اصرار برخی از اساتید ، طلاب و بستگان متن کاممل بخش اوّل از وصیت نامه و قسمتی از بخش دوم که نافع به حال عموم است در این جا آورده ایم .
امید که با دعا های مرحوم والد عزیزمان بتوانیم فرزندان خَلفی برای آن مرحوم بوده، راه او را ادامه داده و عامل به موارد وصّیت نامه به طور کامل بوده باشیم . ان شاالله تعالی.
روحش شاد ویادش گرامی باد.
فرزندان مرحوم
•
•
•
•
•
• يکشبه 9 تير 1387 – 24 جمادي الثاني 1429 – 29 ژوئن 2008
• تعداد بازديد :
• 127
• چهارشنبه 29/3/1387
• تاريخ :
آيتالله رمزي از علماي مشهد درگذشت
آيتالله رمزي از علماي مشهد شب گذشته بر اثر عارضه قلبي دارفاني را وداع گفت.
حجت الاسلام سعيد رمزي، فرزند آيتالله محمدحسن رمزي در گفتوگو با خبرگزاري رسا، گفت: آيتالله محمدحسن رمزي در سحرگاه 28 خردادماه بر اثر عارضه قلبي در سن 77 سالگي درگذشت.
وي افزود: اين عالم شيعي در سال 1310 در طبس متولد شد، در سال 1342 به حوزه نجف عزيمت كرد و مدت چهارده سال در آنجا به تحصيل و تحقيق پرداخت.
فرزند آيتالله رمزي ادامه داد: وي اصول فقه را در محضر آيتالله خويي و آيتالله سيدمحمود هاشمي شاهرودي و فقه را در نزد حضرت امام خميني و آيتالله سيستاني آموخت.
وي اظهار داشت: اين عالم شيعي تاليفات منتشر شده و منتشر نشده فراواني از خود به جاگذاشت كه از آن جمله ميتوان به تفصيل الحقوق؛ شرح روايي رساله حقوق امام سجاد(ع) و فتنه باب بهاء اشاره كرد.
حجت الاسلام رمزي خاطر نشان كرد: از سوابق مديريتي آيت الله رمزي مي توان به مديريت مدرسه علميه سليمانيه مشهد، بيست سال مديريت مدرسه علميه اهل بيت(ع) و مسؤوليت دفتر شهريه و امتحانات دفتر آيت الله خويي در مشهد اشاره كرد.
وي ادامه داد: همراهي با انقلاب، شركت در همه راهپيمايي ها و حمايت معنوي از رزمندگان اسلام از ويژگيهاي اين عالم سادهزيست بود.
فرزند آيت الله رمزي اذعان داشت: اين عالم وارسته سرانجام شب گذشته در سن 77 سالگي پس دارفاني را وداع گفت.
گفتني است، پيكر آن مرحوم صبح فردا از مقابل حسينيه آيتالله شيرازي تا صحن حرم مطهر امام رضا (ع) تشييع و در صحن جمهوري به خاك سپرده ميشود.
به همين مناسبت مراسم يادبودي نيز فردا شب در منزل مرحوم حجت الاسلام مصباح شاهرودي واقع در پايين خيابان، كوچه حاج ابراهيم برگزار ميشود.
•
خدای رحمتش کند.
روحش شاد و یادش گرامی باد
خداوند رفتگان شمار ا هم بیامرزد
ان شالله تعالی
خدايش رحمت كند.
آمین -یارب العالمین
سلام علیکم. من افتخار میکنم از شاگردهای ایشان بودم . و کلی از روحیاتم مدیون ایشان است. من در سال 62 تا 64 در مدرسه سلیمان خان (سلیمانه) در درس اخلاق ایشان خیلی چیزها یاد گرفتم .
و من در سایتم اسم این بزرگوار آوردم http://www.abtahi.ir
روحش شاد و به فرزندانش تسلیت میگویم
سلام و درود بر جناب آقای ابطحی
ممنون می شوم اگر خاطراتی دارید از طریق ایمیل برایم ارسال فرمایید
سلام علیکم
من برای به مدرسه و حجره گرفتن در حوزه خیلی تلاش کردم بخصوص در مدرسه سلیمانیه . یک شبی در حرم امام رضا علیه السلام با سر حضرت پدرم ایه الله رمزی دیدند و فرمودند این پسر ما رو در مدرسه خود جا بدهید اگر امکان هست. ایشان به من فرمودند فردا بیایید مدرسه تا ببینم چکاری میتوانم بکنم. من فردای انشب رفتم مدرسه . خدمت حاج اقای رمزی . در دفترشان
گفتم من پسر حاج اقای سید حسن ابطحی هستم دیشب در حرم ملاقات کردیم شما رو . گفتند بله بله
چند سوال از من کردند و لیست دفتر حجره ها نگاه کردند و طلبه که مناسب ما بود هم حجره من کردند . و من شروع به درس کردم با اقازاده ایشان حاج اقا هادی رمزی .و سه تا از طلبهای دیگر صرف ساده رو شروع کردیم خواندن با استاد شیخ جواد علم الهدی.. جناب علم الهدی هم خیلی برای من زحمت کشیدم و من همیشه دعاگوی ایسان هستم….
و شبهای دوشنبه ایه الله رمزی در درس اخلاقی داشتند و قبل درس اخلاق به طلبها میگفتند تمرین سخنرانی کنید . یادمه من یک شب صحبت کردم در باره امام زمان عج درحضور ایشان . وایشان منو خیلی تشویق کردند و خیلی مطالب ایشان در اون دوران جوانی برای من موثر بود
ومن بهترین رفقم حاج هادی اقای رمزی بود . چه دوران زیبایی داشتیم . حیف شد
روح حاج اقای رمزی شاد . فاتحه
سلام بر درود بر برادر عزیز جنابآقای سیدمحمد تقی ابطحی
از قدرشناسی حضرتعالی سپاسگزارم – اجرکم عند الله