شاعران خوشنویس بخوانند و بدانند:
برو ای دوست مَپندار که اندر همه عُمر
از خط و شعر تو را هیچ گِره بُگشاید
شعر و خط نیست متاعی که بهائی دارد
با تو گویم که چرا تا عجبت ننماید
مصطفی از همه کس بود برآن قادرتر
کین وآن را به بنان وبه بیان آراید
لیکن این هر دو پسندیده ی رأیش چو نبود
ننگش آید که برآن دست و زبان آلاید
گرتو از امّتِ اوئی چه روی راه خلاف
برمَگرد از رَهَش اَر مُلک دوکُونت باید
منبع: تذکره الخطاطین، میرزا سنگلاخ خراسانی، صفحه ۱۶۴٫ (به کوشش مهدی قربانی)