«بکه» در اصل از ماده «بک» (بر وزن فک) به معنى ازدحام و اجتماع است، و اين که به خانه کعبه، يا زمينى که خانه کعبه در آن ساخته شده است «بکه» گفتهاند…. به خاطر ازدحام و اجتماع مردم در آنجا است و بعيد نيست که اين اسم از آغاز روى آن نبوده و پس از رسميت يافتن براى عبادت روى آن گذاشته شده باشد.
در روايتى از امام صادق عليهالسلام نقل شده که «مکه» نام مجموع شهر است و «بکه» نام محلى است که خانه کعبه در آنجا بنا شده است.
بعضى از مفسران نيز احتمال دادهاند که بکه همان مکه بوده باشد که «م» در آن تبديل به «ب» شده است نظير «لازم» و «لازب» که هر دو در لغت عرب به يک معنى است.
براى نامگذارى خانه کعبه و محل آن به «بکه» وجه ديگرى نيز گفتهاند و آن اين که ماده مزبور به معنى از بين بردن نخوت و غرور آمده است، و چون در اين مرکز بزرگ، همه تبعيضات برچيده مىشود و گردنکشان و مغروران همانند مردم عادى بايد به نيايش برخيزند و غرور آنها به اين وسيله درهم شکسته ميشود به آن بکه گفته شده. ( شرح سوره آل عمران: آِیه 97)