زندگینامه حجت الاسلام والمسلمین حاج سیّد ناصر حسینی میبدی

حجت الاسلام والمسلمین حاج سیّد ناصر حسینی میبدی، فرزند:سید احمد-توّلد: ۱۳۳۸ ش
عالم دینی، محقق و نویسنده حوزه ی دین، شاعر،کتابشناس….
«وی در خانواده ای علمی و متدّین زاده شد. مادرش،دخترآیت الله آقا محمّد میبدی است. اوبعد از رشد و نمو،تحصیل در مدارس دولتی را شروع کرد. در دوره دبیرستان از شاگردان استاد یدالله کرمانشاهی بود.او از سال ۱۳۵۳ ش به شعر و ادبیات علاقه مند شد و در این راستا از محضر استادانی هم چون دایی خود، حجت السلام سیّد علی میبدی، علامه سیّد محمد طاهر هاشمی،استاد کیوان سمیعی، استاد یدالله بهزاد و استاد جلیل وفا، کسب علم کرد. وی بعد از اتمام دروس دبیرستانی برای کسب فیض از محضر علمای حوزه علمیه به دروس حوزوی روی آورد و بعد از تکمیل مقدمات، سطوح عالی را از آیه لله سیّد مجتبی میبدی و آیه الله شیخ حسین زرندی بهر گرفت. مدتی در تهران شاگرد آیه الله شیخ مرتضی اردکانی بود، بعد به مشهد رفت. در آن جا از محضر بزرگانِ بنام هم چون : آیه الله میرزا علی فلسفی، آیه الله سیّد کاظم مرعشی، آیه الله شیه محمّد حسین سیبویه یزدی وعلامه شیخ محمد باقر ساعدی بهره برد.
او اجازه نامه خویش را از افراد نام برده ذیل دریافت نموده:
۱) آیه الله سیّد احمد حسینی اشکوری.
۲) آیه الله سیّد عزیزالله امامت کاشانی.
۳) آیه الله شیخ محمد تقی بهجت.
۴) آیه الله سیّد عزّالدین زنجانی.
۵) آیه الله سیّد عبد الاعلی سبزواری.
۶) آیه الله میرزا احمد دشتی
۷) آیه الله سیّد علی علامه فانی
۸) آیه الله سیّد مرتضی فیروزآبادی.

میبدی از نویسندگان چیره دست و محققان مدقق و از شاعران گرانمایه ای است که دارای آثار و تألیفاتی است و در شعربه « درویش» تخلص دارد.
او در نتیجه تحقیق و تتبع و مطالعه، توانسته کتابخانه ای جامع از علوم مختلفه که بیش از بیست هزار مجلد کتاب اعم از نسخه های خطی و چاپی است تجهیز کند وآن را در خدمت محققان و پژوهشگران قرار دهد. وی از همکاران صمیمی و پرتلاش نگارنده در تهیه کتاب حاضر بوده است.
الف:آثار وی اعم از چاپی و خطی بشرح ذیل است:
۱) اشک و انزوا،۱۳۸۰ ش(ترجمه دو قطعه شعراز آلفونس دولامارتین و شرح حال او از فرانسه به فارسی)
۲) انتظار،چهارغزل به فارسی،عربی،فرانسه و کردی در استعانت از محضر نقطه دایره وجود اباصالح المهدی روحی له الفدا،۱۳۸۰ ش.
۳) نغمه های شکسته، ۱۳۸۰ ش (ترجمه سه قطعه شعر از تئوفیل گوتیه و شرح حال او و گذری برشعر تصویری از فرانسه به فارسی . قابل ذکر است که سه قطعه شعر ترجمه شده در این مقاله، اولی بانام «چاچلگان چه می گویند» ترجمه دکتر نصرالله فلسفی و دومی با نام «شاعر و مردم» ترجمهشجاع الدین شفا و سومی با عنوان « اندیشه های سرد» ترجمه سیّد ناصر میبدی است؛)
۴) شکوفه های درد، ۱۳۸۱ش( سیری در اندیشه و شعر بودلر شاعر فرانسوی و ترجمه دو قطعه ازآثار او از فرانسه به فارسی).
۵) علی و تشیّع در اندیشه معاصر،۱۳۸۱ ش.
۶) پائیز،۱۳۸۱ ش ( سیری کوتاه در اندیشه و شعر ویلیام بلیک و ترجمه دو قطعه از آثار او از انگلیسی به فارسی).
۷) بنفشه بلند پرواز،۱۳۸۱ ش ( ترجمه یک قطعه شعرازیوهان ولفگانگ فون گوته و قصه ای ازجبران خلیل جبران با عنوان البنفسجه الطموح از فرانسه و عربی به فارسی).
۸) نابغه شرق گذری کوتاه در حالات،آثار و اندیشه های خواجه نصیر الدین طوسی،۱۳۸۲ ش.
۹) مقدمه ای برکتاب دیات از مستندات تحریر الوسیله امام خمینی(ره)،۱۳۶۷ ش.
۱۰) شرح زندگانی آیه حاج شیخ محمد علی سیبویه یزدی،۱۳۶۷ ش.
۱۱) و جیزهای در حالات سید ابوالحسن اصفهانی،۱۳۶۸ ش.
۱۲) گذری بردیار خاموشی در حالات علامه مولانا فاضل تونی،۱۳۷۰ ش.
۱۳) پرستوهای مهاجر در حالات ۱۲ نفر از مشاهیر کرمانشاه به مناسبت درگذشت استاد کیوان سمیعی،۱۳۷۲ ش.
۱۴) مقدمه مجموعه احکام قضایی تحریر الوسیله امام خمینی(ره) ۱۳۷۵ ش.
۱۵) فصل یغما،شعر سپید،۱۳۷۵ ش.
۱۶) سراج المعانی در احوالات امام سیّد ابوالحسن اصفهانی، ۱۳۷۵ ش.
۱۷) مقدمه یاقوت احمر در آداب و اخلاق، ۱۳۷۶ ش.
۱۸) بازگشت به هویت یا؟…، ۱۳۷۷ ش.
۱۹) مقدمه مناقب اهل البیت از دیدگاه اهل سنت،تألیف علامه سید محمد طاهر هاشمی شافعی،۱۳۷۸ ش.
۲۰) حیات عشق،۱۳۸۰ش (ترجمه حیاه الحب جبران خلیل جبران)؛
۲۱) حدیث جام عسل،۱۳۸۰ش.
۲۲) یادی از فخرالذاکرین کرمانشاهی،۱۳۸۱ ش.
۲۳) ارمغانی جاوید، به بهانه چاپ کتاب گلی بیرنگ سروده استاد یدالله بهزاد،۱۳۸۱ ش.
۲۴) حدیث نور،۱۳۸۱ ش.
۲۵) شکوائیه ؟…،۱۳۸۲ ش. به بهانه وفات استاد هادی ارفع؛
۲۶) ره آورد بیستون، بی تا؛
۲۷) اوراق پراکنده، بی تا؛

ب) معرفی آثار چاپ شده با اسم مستعار:
۱) یک بام و چهار هوا ،نقدی برمجموعه راهنمای جامع ایرانگردی وی‌ه استان کرمانشاه، تألیف حسن زنده دل ودستیاران ،۱۳۸۰ ش ، با عنوان عبدالله آزاد.
۲)گذری کوتاه در حالات مجاهد نستوه آیه الله حاج شیخ مجتبی آخوند، ۱۳۸۰ ش،بی نام.
۳)گم بودگی یا گنگ بودگی، نقدی بر منظومه گم بودگی سروده استاد عبد الرضا رادفر، ۱۳۸۰ ش، با عنوان عبدالله آزاد.
۴)گذری کوتاه برجغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان،تألیف استاد محمد علی سلطانی،۱۳۸۱ ش، با عنوان عبد الله آزاد.
۵) حدیث اهل بشارت ،تجلیل از مقام علمی و شعری استاد ارفع،۱۳۸۲ ش، با عنوت عبد الله آزاد.
۶)یک کلمه حرف حساب،نقد برکنگره ای که هرگز بپا نشد، با عنوان ناصرمنصور.
۷) گل های خیال، سیری در اندیشه و شعر شاعر عرب می زیاده و ترجمه دو قطعه از آثار او از عربی به فارسی، با عنوان عبد الله آزاد.
ج)معرفی اثار چاپ نشده استاد میبدی:
۱) طناب و شمشیر تاریخ تحلیلی قیام سربداران مراعشه از ابتدا تا تبعید سید علی شرفا به میبد.
۲)مثنوی معنوی نی نامه با مقدمه ای مبسوط در شرح نی مولانا جلال الدین رومی.
۳)تا انتهای عاطفه(شعرنو).
۴)کوچ بی همراه(شعر سپد و نیمایی).
۵)وجیزه فی الاجتهاد و التقلید.
۶)طبقات میبدی.
۷)نائینی و مکتب اجتهاد.
۸ ) آتشکده ناصر.
۹)دیوان شعر.
۱۰)هفت طور عشق(مثنوی ).
۱۱) برگ سبز تحفه درویش(غزلیات).
۱۲)بنفشه بلند پرواز از دیدگاهی دیگر(شعر سپید بلند).
۱۳)ردیف عشق برگزیده ای از نظم ادب پارسی.
۱۴)چراغ ادب، تذکره علماء حکماء،فلاسفه،محدثین،منجمین،شعراو رجال سیاسی و علمی کرمانشاه، در ۵ مجلد.
۱۵)کشکول درویش.
۱۶) زنبیل میبدی.
۱۷)انقلاب و نقش روحانیت در کرمانشاه.
۱۸)فهرست آثار آیه الله العظمی حاج سید علی میبدی قدس سره.
۱۹)الفیه الی تصانیف الفقه الشیعه .
۲۰)حواشی متفرقه بر بسیاری از کتب موجود در کتابخانهی شخصی خودشان .»
اما نگارنده این سطور(مهدی قربانی)که حدود ده سال است با حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج سید ناصر حسینی میبدی آشنا شده و با ایشان حشر و نشر دارم، حیفم آمد از حالات پسندیده و کمالات معنوی و عرفانی ایشان که در بین این طبقه کم نظیر است سخن به میان نیاورم،بدون هرگونه غلووگزافه گویی باید گفت: وی شخصیتی عالم و عامل، متتبعی ای ماهر و توانا، شاعری باذوق لطیف، اندیشمندی بی ریا و بی تکلف و بی ادعا است.وی با نگاه موسع، بدون انتظار و چشم داشت، با مناعت طبع فوق العاده، تمام تجربیات و آثار و کتابخانه‌ی خود را در اختیار دیگر محققان و پژوهشگران که در عرصه علم و ادب و فرهنگ دینی و اسلامی فعالیت دارند قرار می‌دهد.

اگر چه حق تعالی مرا طبع شعر عنایت نکرده، امّا تداوم شرکت در جلسات انجمن های ادبی و مرور اشعار دوستان فرهیخته و شاعران برجسته و تشویق عزیزان، برای اولین بار طبع مرا شکوفا کرد.

«ازتُنک نوشان مباش»
لب به پای باده بُردن، کار هر مَی نوش نیست
دل به میخانه سپردن، رَسمِ بازیگوش نیست

می چکد خون از گلوی طالبِ جامِ شراب
بازتابِ مَی زده، باسایه اش هم دوش نیست

آب و آتش خورده را، کی می توان افسار کرد
خَشم خُفته، بَر لبِ آلوده ی خاموش نیست

مَستِ مَی را، تا سَرَک برکوچه باغِ حسرت است
فکر شیخ و گزمه و اندیشه ی پاپوش نیست

صد قناری عَریَده آرَد به لب، در اوجِ شب
آن که سَرمَستِ غزل، افسانه ی چاووش نیست

باید از سَر بُگذری، تا ساقی ات خواند به پیش
هر سری شایسته ی خُمخانه ی آغوش نیست

خاکِ پای دُختِ زَر، «درویشِ»مَست است و خراب
جیره خوارِ میکده، شب زنده ی باهوش نیست
سید ناصر حسینی میبدی«ن.م. درویش»
۴ /۴ /۱۴۰۱ ساعت ۲:۴۵ بامداد
وچون این غزل را از استادم حضرت حاج سید ناصرحسینی میبدی کرمانشاهی«ن.م . درویش» مرور کردم، مرا وجدی دست داد و قطعه ای، براین ردیف و قافیه زمزمه کردم، قطعه این است:

هر کسی در نزد تو دَم از پیاله می زند
ساقی میخانه ی مستان بازیگوش نیست

هر که پینه بر جبین و ذکر بر لب دیده ای
ساکن میخانه ها یا پیر خرقه پوش نیست

ساقیا ! امروز من مست و خرابم ، ره نما
طاقتم از طاق رفت و در بر ِمن نوش نیست

ساقی و مَی نوش و مطرب هر سه بی هوشند و مست
می زنم بر طبل بی عاری، مرا هم هوش نیست

در رَه احیای فرهنگ و ادب کوشیده ام
حاصلش شد آه و حسرت، نیش هست و نوش نیست

پیر کرمانشاه، اسراری مرا آموخته ست
حاصلی نیکوتر ای جان، جز لب خاموش نیست

ای انیس هر کتاب و دفتری عبرت بگیر
روز و شب جز سَمبُلی از طفل بازیگوش نیست

مهدی قربانی ” انیس الکتاب ”
۷ / ۴ / ۱۴۰۱